Tom poezji, opubl. w 1990 r. w
wydawnictwie „Aneks” (Londyn), zawierający wiersze z
okresu stanu wojennego i lat 1981-1986. Składa się z trzech cykli
poetyckich: „Przebudzenie z miłości”, „Już tylko
sen”, „Listy do żywych i umarłych”. Część pierwsza
prezentuje tragiczną sytuację podmiotu, zmagającego się z
psychicznymi i moralnymi skutkami romansu z diabłem (ukrytego pod
postacią kobiecą), nie potrafiącego się otrząsnąć z szoku stanu
wojennego, wybierającego postawę izolacjonizmu.
Część druga stanowi
zestaw utworów, podejmujących rozważania filozoficzne i
historiozoficzno-moralne, osnute na ogół wokół postaci
filozofów i pisarzy, niekiedy realnych wydarzeń i sytuacji.
Trzecia z kolei podejmuje bolesny dyskurs na temat stosunku człowieka
wobec śmierci, jej wszechobecności w życiu ludzkim, podległości
przemijaniu. Większość z nich ustylizowana jest na listy do osób
żywych i zmarłych. Tak jak w całości tomu konwencja realistyczna
spaja się tu nieodróżnialnie z oniryczną.