Tom poezji, opubl. w 1990 r. w wydawnictwie „Aneks” (Londyn), zawierający wiersze z okresu stanu wojennego i lat 1981-1986. Składa się z trzech cykli poetyckich: „Przebudzenie z miłości”, „Już tylko sen”, „Listy do żywych i umarłych”. Część pierwsza prezentuje tragiczną sytuację podmiotu, zmagającego się z psychicznymi i moralnymi skutkami romansu z diabłem (ukrytego pod postacią kobiecą), nie potrafiącego się otrząsnąć z szoku stanu wojennego, wybierającego postawę izolacjonizmu.

Część druga stanowi zestaw utworów, podejmujących rozważania filozoficzne i historiozoficzno-moralne, osnute na ogół wokół postaci filozofów i pisarzy, niekiedy realnych wydarzeń i sytuacji. Trzecia z kolei podejmuje bolesny dyskurs na temat stosunku człowieka wobec śmierci, jej wszechobecności w życiu ludzkim, podległości przemijaniu. Większość z nich ustylizowana jest na listy do osób żywych i zmarłych. Tak jak w całości tomu konwencja realistyczna spaja się tu nieodróżnialnie z oniryczną.